Thursday, December 26, 2002



هر از گاهي که مي شه، ليست favorite که پر مي شه، به فکر مي افتي راست و ريسش کني. يه سري رو پاک مي کني. نه ديگه اينو نمي خونم. هاان اين يکي رو بايد يه مدت سر بزنم. بعد بالا پايين مي کني جاهاشون رو.
بعد دسته بندي مي کني.اينا واسه خنده. اينا واسه ادبيات. اينا واسه آدماي توش.
بعد مي بيني که هر چيزي که زياد مي شه محکومه که بره توي يه دسته بندي وگرنه کار نمي کنه.
مرده شور هرچي دسته بنديه ببره.

مي توني ماهي صدام بزني

آرشيو

نامه





powered by blogger