|
Monday, March 03, 2003
يک ماهي با خوش بينيته* بالا
حُسن اينکه هيشکي خونه نباشه اينه که لازم نيست فندک و سيگارو "..."ات رو تو هزار تا سوراخ قايم کني. مي توني تو همين خونه وسط اتاق کارت رو انجام بدي. ميتوني پنجره رو باز نکني تا مدتها هم بوش باقي بمونه. مي توني هرجا دستت اومد ولوشون کني. ميتوني از ديدن دوبارهاش هيجان زده بشي. حُسن اينکه خونه پر از آدم باشه اينه که ديگه جاي فندک و سيگارت تو مخفيگاهش امنه و ديگه گم نميشه. ميتوني رو پيدا کردن دوبارهاش حساب کني. ميتوني يه راز داشته باشي. علاوه بر همه اينها، يه لذت ديگه داره وقتي مخفيانه و با ترس و لرز و آويزون از پنجره اين کارو انجام ميدي. پينوشت: خصوصيات بالا براي آدمهاي غير مجاز هم صدق ميکنه! تاويل خوشبينيتيک: ليوان من پُره. ليوان من پُره. ليوان من پُره. ليوان من....ليوان من...ليوان من کو؟؟ کو اوت**: خوشبينان جهان متحد شويد. Optimistiaat* Naghle ghol** |
نامه
کلمات
آب-----------------------بوزک آلما------------------آليس آي تک-------اغماي شيرين اله---------ايستاده بی چشم اين خانه سياه است---- نهايت--------چخوف نديده چشمان نخفته در گور--- بودا باکس----چه می دونم ----چنته----------هستي ياکوب گودو------زيريکس سيگاري-------سروش قيصر----شيخ شبديز کاپيتان هادوک نيلگون-----کروکوديل پرنده کيليمانجارو---گوزن سفالي مينيماليده------------رواني نوشي و جوجه هايش----- هفت خط-------يک نعلبکي |