Friday, April 18, 2003


مروري بر رفتار شناسي ماهيانه
اين ماهيا يه تيريپي دارن اونم اينه که هرگز گريه نمي‎کنن. نه واسه اينکه خيلي قوي و باحالن. نه ديگه اين دفعه ربطي به باحالي شون نداره.
قضيه اينه که آدما رو ديدين گريه مي‎کنن آب مي‎ريزن تو هوا؟ حالا ماهيا اگر بخوان گريه کنن بايد قاعدتا هوا بريزن تو آب ديگه.
تا اينجاي مساله اشکالي نداره. اما خوب تصور کنين ايستادين بالاي يه استخر بعد يه مشت حباب حباب داره مياد بالا.
از اونجايي که بي‎جنبه هستيد مسلما راجع به کسي که اون زيره فکر مثبتي نمي‎کنين. احتمالا زيرزيرکي يه لبخندي هم مي‎زنين.
بعد که يارو اومد بالا با انگشت به دوستتون نشونش هم مي‎دين و يه جورايي رفتارمي‎کنيد که انگار اين عمل از شما هرگز ساتع نشده و نمي‎شه و نخواهد شد.
بنابراين طبيعيه که ماهيا به قيمت غمباد گرفتن هم شده، هرگز اين بي آبرويي رو تحمل نکنن و به مرور زمان قيد گريه را در زندگاني متلاطم خود بزنند.

مي توني ماهي صدام بزني

آرشيو

نامه





powered by blogger